bł. Klara Szczęsna

1863 – 1916

Ludwika Szczęsna urodziła się w 1863 roku w Cieszkach jako czwarte z pięciorga dzieci w ubogiej rodzinie Antoniego Szczesnego i Franciszki Skorupskiej. Gdy miała 12 lat, zmarła jej matka. Dziecko zwróciło się sercem do Matki Najświętszej, często modląc się przed słynącym łaskami obrazem w żuromińskim sanktuarium. Gdy ojciec zdecydował o jej zamążpójściu opuściła dom, zdecydowana poświęcić życie Bogu. Za poradą o. Honorata Koźmińskiego wstąpiła do tercjarskiego Zgromadzenia Sług Jezusa. Prowadziła działalność apostolską w Lublinie i Warszawie. Została wysłana przez władze zgromadzenia do Krakowa. Tam wraz z księdzem biskupem Pelczarem została współzałożycielką Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Przyjęła imię zakonne Klara i przez wiele lat była przełożoną generalną Zgromadzenia. Siostry pracowały wśród chorych, służących i robotnic a także w szpitalach, prowadziły ochronki i szkoły, katechizowały. Charyzmat zgromadzenia to łączenie kontemplacji i uwielbienie Serca Pana Jezusa z posługą wobec najbardziej potrzebujących – dziewcząt, dzieci, młodzieży, chorych i ubogich, w Polsce i poza jej granicami, również w  krajach misyjnych.
 Siostra Klara przez całe prawie życie była cierpiała na różne choroby.  Chorobę płuc, niedomagania pracy serca i w końcu nowotwór, znosiła spokojnie, nie skarżąc się, ufając, że jest to krzyż, który należy przyjąć i być za niego wdzięczna Bogu. Pod koniec życia, gdy choroba poczyniła znaczne postępy nie zgodziła się na odprawianie nowenny o jej zdrowie. Zmarła w opinii świętości 7 lutego 1916 roku, w wieku 53 lat. Przełożoną Zgromadzenia była 22 lata.
Beatyfikowana w 2015 w przez Ojca Świętego Franciszka. Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 7 lutego.
Relikwie błogosławionej siostry Klary wprowadzono do Świątyni 19 stycznia 2020 r.