Historia

Idea budowy Świątyni sięga czasów króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Wzniesienie Świątyni Opatrzności Bożej uchwalili w 1791 roku posłowie Sejmu Czteroletniego w podzięce za przyjęcie Konstytucji 3 maja.
Dwa dni po uchwaleniu tej pierwszej w Europie ustawy zasadniczej Sejm Czteroletni podjął decyzję o wzniesieniu Świątyni, która będzie wyrazem dziękczynienia Opatrzności za uchwalenie Konstytucji, która miała umożliwić naprawę Rzeczypospolitej. Budowla miała stanąć na terenie dzisiejszego Ogrodu Botanicznego. Król zatwierdził projekt swojego architekta – Jakuba Kubickiego. Jednak wybuchła wojna polsko-rosyjska i po przerwanej budowie pozostała tylko część fundamentów.

 

Przeciwności losu
Mimo rozbiorów Polacy nie zapomnieli o swojej przysiędze. Niemal od razu po odzyskaniu niepodległości wznowiono prace. Kolejny konkurs wygrał Bohdan Pniewski. Prace na terenie Pola Mokotowskiego rozpoczęto w lipcu 1939 roku. Wybuch II wojny światowej, okupacja hitlerowska oraz dyktatura komunistyczna uniemożliwiły realizację budowy przez następne kilkadziesiąt lat.

 

Pamięć o niedopełnionym wotum
Z inicjatywą powrotu do idei wzniesienia Świątyni wystąpił Prymas Polski ks. kardynał Józef Glemp. W uchwale powziętej z okazji 200-lecia Konstytucji 3 Maja Komisja Konstytucyjna Senatu RP potwierdziła aktualność złożonego niegdyś ślubu. 13 czerwca 1999 r. Ojciec Święty Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę Świątyni. Do realizacji wybrano projekt pracowni architektonicznej Szymborskich.

11 listopada 2016 roku, w Narodowe Święto Niepodległości odbyły się transmitowane przez telewizję uroczystości otwarcia dla wiernych Świątyni Opatrzności Bożej,  na które przybyły najwyższe władze Rzeczypospolitej. Przez następne lata będą prowadzone prace nad upiększaniem i sakralizacją wnętrza.