Kazimierz Sabbat ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Był harcerzem i uczestnikiem wojny obronnej 1939 r. Po ewakuacji Wojska Polskiego do Wielkiej Brytanii służył w 10. Brygadzie Kawalerii Pancernej gen. Stanisława Maczka w Szkocji, a następnie, w Sztabie Głównym Polskich Sił Zbrojnych. Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii. W 1986 r. objął urząd Prezydenta RP na uchodźstwie.

Urodził się w 1913 r. w Bielinach, wsi położonej u stóp Gór Świętokrzyskich. W szkole został harcerzem, co ukształtowało całe jego późniejsze, dorosłe życie. W okresie gimnazjalnym był drużynowym I Mieleckiej Drużyny Harcerzy im. Tadeusza Kościuszki. Potem odbył służbę w wojsku i w 1939 r. ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim.

Po wybuchu II wojny światowej Sabbat przez Węgry przedostał się do Francji, gdzie służył w 10. Brygadzie Kawalerii Pancernej. Ewakuowany do Szkocji, od 1943 roku został oddelegowany do pracy w Londynie.

Po przybyciu do stolicy Wielkiej Brytanii stanął na czele Komitetu Naczelnego ZHP na Czas Wojny. W 1949 r. ożenił się z córką generała Nikodema Sulika. Jak pisała ówczesna prasa harcerska – tego dnia przed ołtarzem stanęli druh Kazimierz Sabbat i druhna Hanna Sulikówna.

Od lat 50. przyszły prezydent aktywnie uczestniczył w życiu polskiej emigracji. Impulsem do działania były wydarzenia poznańskiego czerwca 1956 r., kiedy manifestacje robotników zostały brutalnie spacyfikowane przez komunistyczne władze. Udział wojska polskiego w agresji Układu Warszawskiego na Czechosłowację w 1968 r. uważał za haniebny.

W 1976 r. Prezydent Stanisław Ostrowski mianował Kazimierza Sabbata premierem, którym pozostał przez kolejnych 10 lat. W tym czasie mocno zaangażował się w pomoc polskim grupom niepodległościowym i demokratycznym działającym w kraju. „Jako premier uważał, że zadaniem emigracji niepodległościowej jest reprezentowanie społeczeństwa polskiego wobec wolnego świata, bycie rzecznikiem woli narodu, jego ideałów i prawdziwej opinii oraz informowanie (…) o tym wszystkim co się dzieje w Polsce” – pisał o Sabbacie dr Jacek Krzysztof Danel*

Kazimierz Sabbat został prezydentem w 1986 r. Tuż po objęciu urzędu powiedział: „Moja pierwsza myśl w tej chwili szczególnej, jak i nas wszystkich, kieruje się do kraju. Wszystko bowiem, co czynimy w imię zachowania ciągłości prawnej suwerennej Rzeczpospolitej Polskiej i jej władz na uchodźstwie, czynimy z myślą o kraju. W przekonaniu, że w ten sposób służymy dobrze sprawie wolności, niepodległości i demokracji w Polsce. W przekonaniu tym utwierdza nas świadomość, że ideały, którym uchodźstwo nasze służy od tylu już lat, w kraju nigdy nie wygasły, a w ostatnich 10 latach nabrały niezwykłego rozmiaru i głębi. Nasza działalność jest Polsce potrzebna”.

Jako prezydent, a wcześniej i premier, był jednym z niewielu polityków emigracyjnych, którzy jeździli po świecie, spotykali się z Polonią, nawołując do wspierania polskiej opozycji walczącej z komunistami. Było to przyjmowane z dużą życzliwością. Cenili go nie tylko Polacy, ale i zachodni politycy, zwłaszcza brytyjscy. Widzieli w nim męża stanu myślącego kategoriami europejskimi, dążącego do zasypywania podziałów między narodami na rzecz wspólnego dobra.

Kazimierz Sabbat zmarł nagle, na ulicy, w lipcu 1989 r. Został pochowany na cmentarzu Gunnersbury w Londynie.

*„Poczet Prezydentów Rzeczpospolitej Polskiej na uchodźstwie w latach 1939-1990”, Instytut Pamięci Narodowej, Białystok 2015

Zobacz także: 

• Budowa Mauzoleum Prezydentów RP na uchodźstwie
• Uroczyste sprowadzenie szczątków Prezydentów RP na uchodźstwie z Anglii do Polski – poznaj program uroczystości 
• Misja: Wolna Polska

Projekt objęty jest Patronatem Narodowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w Stulecie Odzyskania Niepodległości.

Projekt objęty jest Honorowym Patronatem Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego.

Inicjatywa jest realizowana przez Fundację „Pomoc Polakom na Wschodzie” we współpracy z Kancelarią Prezesa Rady Ministrów, Instytutem Pamięci Narodowej, Centrum Opatrzności Bożej, Ministerstwem Obrony Narodowej, Ministerstwem Spraw Zagranicznych oraz Biurem Programu „Niepodległa”.