Św. Zygmunt Gorazdowski
Św. Zygmunt Gorazdowski
1845-1920
Św. ks. Zygmunt Gorazdowski urodził się w Sanoku 1 listopada 1845 roku. Od dzieciństwa ciężko chorował na nieuleczalną wówczas gruźlicę. Po ukończeniu gimnazjum w Przemyślu podjął studia prawnicze na Uniwersytecie we Lwowie, które przerwał na drugim roku, wstępując do Seminarium Duchownego we Lwowie. Po ukończeniu teologii, ze względu na gwałtowne nasilenie się choroby płuc i niebezpieczeństwo utraty życia, dopiero po 2-letnim intensywnym leczeniu otrzymał święcenia kapłańskie 25 lipca 1871 roku w Katedrze Lwowskiej.
Od początku pracy duszpasterskiej ujawnił się jego wyjątkowy charyzmat kapłańskiej i charytatywnej służby. W czasie szalejącej w Wojniłowie epidemii cholery z zupełnym zapomnieniem o sobie spieszył z pomocą chorym.
Od 1877 roku rozpoczął działalność kapłańską i dobroczynną we Lwowie. Najdłużej, bo przez 40 lat pracował w parafii św. Mikołaja. Będąc człowiekiem głębokiej modlitwy, z żarliwością duszpasterską i apostolską, podejmował wciąż nowe inicjatywy, a nadzwyczajna wrażliwość na ludzkie cierpienie przynaglała go do konkretnych działań.
W tym czasie jako wikary, administrator, a potem proboszcz, podjął w wielu szkołach pracę katechetyczną. Angażował się także w pracę wydawniczą i redaktorską. Wydał kilka edycji opracowanego przez siebie katechizmu, katolickie zasady i przepisy dobrego wychowania dla rodziców i wychowawców, rady dla młodzieży, artykuły. Założył też Towarzystwo „Bonus Pastor” wspomagające pracę kapłanów.
Zainicjował i ufundował we Lwowie wiele dzieł chrześcijańskiego miłosierdzia takich, jak: dom pracy dobrowolnej dla żebraków, tanią kuchnię ludową, zakład dla nieuleczalnie chorych i rekonwalescentów, internat dla ubogich studentów seminarium nauczycielskiego, zakład Dzieciątka Jezus dla samotnych matek i porzuconych niemowląt, katolicką, polsko-niemiecką szkołę św. Józefa.
Żarliwość kapłańska i heroiczna miłość do bliźnich, zwłaszcza ubogich i cierpiących sprawiła, że ks. Zygmunt Gorazdowski do prowadzenia tych dzieł powołał 17 lutego 1884 roku zakonne Zgromadzenie Sióstr Świętego Józefa. Zgromadzenie to, realizując charyzmat swego założyciela, prowadzi wiele zakładów wychowawczych, angażuje się w pracę katechetyczną i oświatową. Siostry podejmują służbę wśród chorych, cierpiących, ubogich różnorakim rodzajem ubóstwa. Swoją działalność prowadzą w Polsce, Niemczech, Francji, Włoszech, na Ukrainie oraz na misjach w Afryce i Ameryce Pd.
Proces beatyfikacyjny ks. Zygmunta Gorazdowskiego rozpoczął się w Archidiecezji Lwowskiej 29 czerwca 1989 roku. 26 czerwca 2001 roku Ojciec Św. Jan Paweł II dokonał we Lwowie beatyfikacji księdza Zygmunta. W ten sposób Kościół ubogacony został nowym błogosławionym, lwowskim Apostołem Bożego miłosierdzia, „Ojcem ubogich”, którego jedynym pragnieniem było „być wszystkim dla wszystkich, aby zbawić choć jednego”.
23 października 2005 roku ks. Zygmunt Gorazdowski został ogłoszony świętym.
Uroczyste wprowadzenie relikwii św. Zygmunta Gorazdowskiego do Świątyni Opatrzności Bożej, 22.10.2023.