NAJWAŻNIEJSZE ŚWIĘTO RZECZYPOSPOLITEJ

Podczas Narodowego Święta Niepodległości w całej Polsce mają miejsce liczne wydarzenia podkreślające wagę tego dnia. Obchody rozpoczęły się jednak w Świątyni Opatrzności Bożej, w której od dnia jej otwarcia odbywają się uroczystości będące świadectwem  jedności wiary i patriotyzmu. Biorą w nich udział przedstawiciele najwyższych władz Polski i tłumy rodaków z całego kraju – a nawet z zagranicy – którzy pragną w tym dniu dziękować Bogu za to, że nasze pokolenie żyje w wolnej, suwerennej i bezpiecznej Ojczyźnie.

Świątynia, jako Wotum Narodu za Konstytucję 3 maja, której uchwalenie miało w zamyśle naszych praojców ubezpieczyć wolność Rzeczypospolitej,  jest szczególnie predystynowana do tego, aby w tym szczególnym dniu pełnić rolę najważniejszego polskiego kościoła – Narodowej Katedry.

Przygotowania do godnego przyjęcia pielgrzymów trwały do późnych godzin nocnych. O godzinie 7 rano pierwsi wierni zaczęli wypełniać Świątynię. Ze względów bezpieczeństwa kontrolę przy wejściu prowadzili funkcjonariusze Służby Ochrony Państwa, ale przebiegała ona bardzo sprawnie.

Świątynia pomieściła ponad 2 tysiące wiernych. Wśród nich byli członkowie parlamentu, ministrowie, przedstawiciele organizacji kombatanckich i Polonii, szefowie najważniejszych urzędów, a także generalicja Wojska Polskiego i innych służb.

Przed rozpoczęciem uroczystości Prezydent Rzeczypospolitej Andrzej Duda wraz z Marszałkiem Sejmu Elżbietą Witek, Marszałkiem Senatu Stanisławem Karczewskim, Marszałkiem Seniorem Sejmu IX kadencji Antonim Macierewiczem Prezesem Rady Ministrów Mateuszem Morawieckim złożyli w asyście wojskowej wieńce przy grobie ostatniego Prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego, który za czasów PRL pełnił w Londynie swój urząd symbolizujący trwanie Rzeczypospolitej.

Następnie przedstawiciele najwyższych władz państwa modlili się i złożyli wiązanki kwiatów przy tablicy upamiętniającej nazwiska osób, które 10 kwietnia zginęły w katastrofie rządowego samolotu w drodze na uroczystości 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Zginęło wówczas 96 osób, a wśród nich: prezydent RP Lech Kaczyński z małżonką Marią Kaczyńską, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, parlamentarzyści, dowódcy Sił Zbrojnych RP, pracownicy Kancelarii Prezydenta, szefowie instytucji państwowych, duchowni, przedstawiciele ministerstw, organizacji kombatanckich i społecznych oraz załoga samolotu.

Dziękczynna Msza Święta rozpoczęła się procesjonalnym wejściem biskupów i kapłanów koncelebrujących Eucharystię pod przewodnictwem Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego kardynała Kazimierza Nycza. Wśród celebransów był również Nuncjusz Apostolski w Polsce  abp. Salvatore Pennacchio i biskup polowy Wojska Polskiego bp. gen. dr Józef Guzdek. Procesji na wejście towarzyszył śpiew pieśni „Z dawna Polski Tyś Królową”.

Do Świątyni wkroczył poczet Sztandarowy Wojska Polskiego, który zajął miejsce przy ołtarzu.  Chór Reprezentacyjny WP ubrany w mundury legionowe oraz wierni wypełniający wnętrze Wotum Narodu, a także  duchowni koncelebrujący Eucharystię odśpiewali Hymn Narodowy.

Kilka słów o ceremoniale wojskowych. Stanowi on, że wojskowy poczet sztandarowy wchodzi do kościoła po przybyciu do ołtarza celebransów. Poczet po dojściu do ołtarza prezentuje sztandar. Prezentacja sztandaru jest oddaniem honorów ołtarzowi i symbolom religijnym. W tym momencie odgrywany jest sygnał Wojska Polskiego. Wojskowa asysta honorowa podkreśla swą obecność jeszcze trzykrotnie: przed liturgią słowa odegrany jest sygnał BACZNOŚĆ, ponieważ jej odczytanie ma się odbyć w postawie zasadniczej. Drugim istotnym momentem jest podniesienie, podczas którego prezentowany jest sztandar. Po raz kolejny sygnał BACZNOŚĆ grany jest przed rozesłaniem czyli błogosławieństwem kończącym Eucharystię.
 
Na początku Mszy św. kardynał Kazimierz Nycz zapowiedział zapalenie Świecy Niepodległości. „Ta świeca będzie nam przypominać, że wolność została wywalczona, ale została nam także przez Boga dana i zadana. Jesteśmy pokoleniem troski o niepodległość. I mając tę wiarę, nadzieję i miłość przychodzimy do Świątyni Opatrzności, aby w taki dzień jak dziś zawierzyć Panu Bogu naszą Ojczyznę”. – powiedział Metropolita Warszawski, witając przybyłych na Eucharystię Prezydenta z małżonką, marszałków, przedstawicieli rządu i posłów, w tym tych, którzy 12 listopada złożą swe ślubowanie poselskie.
Na uroczystość przybyli również liczni przedstawiciele kombatantów, którzy o wolność Ojczyzny walczyli i za Jej pomyślność przelewali krew. Wśród nich był Pułkownik Kazimierz Klimczak, zawodowy żołnierz II Rzeczypospolitej, ranny w bitwie nad Bzurą, uczestnik Powstania Warszawskiego. Ma obecnie 106 lat (sic!).

Homilię wygłosił bp. gen. dr. Józef Guzdek. Mówił o konieczności dialogu i zaufaniu. Odwołując się do historii, gdy wzajemne zaufanie stało się dźwignią rozwoju Polski.

 

 

Prezydent Rzeczypospolitej zapalił Świecę Niepodległości. Ten uroczysty akt odbył się w Świątyni Opatrzności Bożej po raz trzeci. 

 

Czytaj więcej o historii Świecy Niepodległości

Po tym symbolicznym akcie, przyjętym przez wiernych burzliwymi oklaskami, wierni wraz z kardynałem Kazimierzem Nyczem odmówili Akt Dziękczynienia i Zawierzenia, zawierzając Opatrzności losy Ojczyzny i Narodu i dziękując za wszystko, co nas spotyka.

Wierni wraz z chórem WP modlili się pieśnią „Weź w swą opiekę…” której ostatnia zwrotka była szczególnie aktualna w dniu święta Ojczyzny:

 

I kraj nasz cały, i lud Twój wierny
Tobie, Maryjo, dziś polecamy.
Niechaj nas zbawi Bóg miłosierny,
Którego przez Twe Serce błagamy!

Na zakończenie Eucharystii Arcybiskup Metropolita Warszawski udzielił wiernym pasterskiego błogosławieństwa.

 

 

Następnie wierni wraz z koncelebransami odśpiewali modlitwę „Boże, coś Polskę” prosząc o błogosławieństwo Boże dla wolnej Ojczyzny. Poczet Sztandarowy Wojska Polskiego oddał honory ołtarzowi i wymaszerował ze Świątyni.

Eucharystia w południe

O godzinie 12.00 rozpoczęła się kolejna Eucharystia, której przewodniczył kustosz powstającego Sanktuarium Opatrzności Bożej, ksiądz prałat Tadeusz Aleksandrowicz.
Na tę Mszę św. do Świątyni Opatrzności Bożej przybyli przede wszystkim Darczyńcy, zwłaszcza z bardziej odległych stron. Podobnie jak podczas porannej Eucharystii dziękowaliśmy Opatrzności Bożej za wolną i bezpieczną Ojczyznę i zawierzaliśmy Bogu naród i Polskę.
Homilię wygłosił ksiądz kustosz, który nawiązał do czytania z Księgi Mądrości i przypomniał, że Boża Mądrość pomnaża to dobro, które jest w sercu człowieka. Wskazał, że prawdziwa wolność to wolność od grzechu, przypomniał o umacnianiu narodowej tożsamości, która jest związana z samym Bogiem.

Odmówiono Akt Dziękczynienia i Zawierzenia Polski w rocznicę odzyskania niepodległości. Wśród darów ołtarza niesiono również kosz pełen Aktów Zawierzenia i Dziękczynienia złożonych i nadesłanych przez Darczyńców.

 

Oprawę muzyczną tej Eucharystii zapewnił zespół Wokalno-Instrumentalny Canticum Gratiorum pod kierownictwem Janka Jackowskiego.

Na zakończenie wierni wraz z zespołem odśpiewali “Boże, coś Polskę…”.

Po Eucharystii odbyła się bardzo miła uroczystość inwestytury Orderu Świętego Stanisława. Order Świętego Stanisława jest zorganizowaną społecznością Dam i Kawalerów, zjednoczonych patronatem św. Stanisława Biskupa Męczennika  w służbie Ojczyźnie oraz ludziom potrzebującym różnorakiej pomocy i wsparcia. Jako znak zaszczytny jest formą indywidualnego uhonorowania szczególnych zasług cywilnych bądź wojskowych, natomiast jako zrzeszenie osób działa w interesie narodu i państwa polskiego, kontynuując tradycję i wartości przypisane Orderowi Świętego Stanisława przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W dążeniu do realizacji celów i zadań, Order kieruje się etosem rycerskim oraz przestrzega chrześcijańskich pryncypiów, stwarzając równocześnie przestrzeń na zbliżenie do siebie przedstawicieli różnych kultur i narodów. Wejście w sferę Orderu Świętego Stanisława zależy od praktycznych działań i stopnia patriotycznego zaangażowania kandydata w najróżniejszych obszarach ludzkiej aktywności.

Kawalerem Orderu Świętego Stanisława został ksiądz kustosz Tadeusz Aleksandrowicz. Serdecznie gratulujemy!

 

 

Wspaniały Koncert we wspaniałym miejscu

O godzinie 17.00 rozpoczął się koncert BOŻE, COŚ POLSKĘ, którego organizatorami byli Instytut Promocji Kultury Polskiej i Centrum Opatrzności Bożej. Zainteresowanie tym wydarzeniem przeszło nasze najśmielsze oczekiwania.

 

W Świątyni przygotowaliśmy ponad 3 tysiące miejsc, a i tak wiele osób musiało stać!

 

 

Wystąpili: Państwowy Ludowy Zespół Pieśni i Tańca „Mazowsze” wraz z orkiestrą pod dyrekcją Jacka Bonieckiego.

 

 

Przed koncertem wysłuchaliśmy przemówień organizatorów koncertu – Prezesa Centrum Opatrzności Bożej Piotra Gawła i Prezesa Fundacji Promocja Kultury Przemysława Firka.

Słowo wstępne wprowadzające w atmosferę koncertu wygłosił prof. dr hab. Ryszard Cieśla, reżyser koncertu.

Koncert, który prowadził słuchaczy przez drogi do niepodległości podzielony był umownie na 4 części, z których każda została poprzedzona fragmentem przemówienia, wierszem lub homilią. Wszystkim utworom towarzyszyły także prezentacje  wyświetlane na telebimach.

W części pierwszej zatytułowanej „Odzyskanie niepodległości” wysłuchaliśmy fragmentu przemówienia Józefa Piłsudskiego, jednego z Ojców Niepodległości, wygłoszonego na inauguracyjnej sesji Sejmu odrodzonej Polski, oraz pieśni „Bogarodzica Dziewica”, „My I Brygada”, a „Białe róże” wraz z „Mazowszem” zaśpiewała Dorota Osińska.

Część druga („Okupacja”) rozpoczęła się wierszem Kamila Baczyńskiego „Modlitwa do Bogarodzicy”. W wykonaniu „Mazowsza usłyszeliśmy „Modlitwę obozową”, „Czerwone maki” i „Warszawskie dzieci”.

 

Wprowadzeniem do części trzeciej  („Komunizm”) był wiersz Rotmistrza Pileckiego „Do płk. Jacka Różańskiego”, a pieśni to: „Czarna Madonna” „Żeby Polska była Polską” w wykonaniu Marcina Wortmanna wraz z „Mazowszem” oraz „Ojczyzno ma”, którą wraz z zespołem zaśpiewał solista  Łukasz Karauda.
Ostatnią część koncertu („Wolna Polska”) rozpoczął fragment homilii świętego Jana Pawła II z Mszy św.  na placu Zwycięstwa. Usłyszeliśmy „Barkę”, „Zostań z nami” w wykonaniu “Mazowsza” i Doroty Osińskiej, a na zakończenie “Mazowsze” zaśpiewało „Piękna nasza Polska cała”.

Każda z wykonywanych pieśni wieńczona była burzą oklasków widowni.

Po zakończonym koncercie prof. Ryszard Cieśla wprowadził nas do kolejnej części wydarzenia muzycznego. Śpiewaliśmy wraz z artystami „Rotę”, „Pod Twą obronę”  i „My chcemy Boga”. 

Teksty każdej z tych pieśni były wyświetlane na ścianie ołtarzowej.
Zakończyliśmy pieśnią-modlitwą „Boże, coś Polskę” i błogosławieństwem udzielonym artystom oraz słuchaczom przez kardynała Nycza.

To było wielkie muzyczne wydarzenie, niosące refleksje i wzruszenie.Serdecznie dziękujemy wszystkim wykonawcom koncertu.

Honorowym Mecenasem koncertu BOŻE, COŚ POLSKĘ, był Bank Gospodarstwa Krajowego.

Ostatnim akordem Narodowego Święta Niepodległości w Świątyni Opatrzności Bożej była Eucharystia odprawiana o godzinie 19.18, symbolicznie nawiązującej do daty, gdy Polska powróciła na mapy Europy,

Po raz ostatni tego dnia zapalona została Świeca Niepodległości. Następnym razem jej płomień zalśni w Świątyni Opatrzności Bożej za rok, podczas kolejnego dziękczynienia za wolną Ojczyznę.

O tej samej godzinie w tysiącach domów w Polsce i na świecie zapalone zostały miniatury tej historycznej świecy, rozprowadzane przez Centrum Opatrzności, a przy ich blasku całe rodziny modliły się do Boga, prosząc o opiekę nad Ojczyzną.