Świątynia Opatrzności Bożej – Wotum Narodu za Konstytucję 3 maja, której uchwalenie miało w zamyśle naszych praojców ubezpieczyć wolność Rzeczypospolitej, od dnia swego otwarcia dla wiernych, 11 listopada 2016 roku, stała się miejscem najważniejszych uroczystości religijnych i patriotycznych. W tej więc Świątyni rozpoczęły się  punktualnie o godzinie 9.00 obchody stulecia odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę.

Przed rozpoczęciem Mszy św. Prezydent Rzeczypospolitej, a także Marszałkowie Sejmu i Senatu oraz Prezes Rady Ministrów złożyli wieńce na grobie Ryszarda Kaczorowskiego, ostatniego Prezydenta RP na Uchodźstwie oraz przed upamiętnieniem ofiar katastrofy smoleńskiej.

Prócz osobistości wymienionych powyżej do Świątyni przybyli liczni członkowie rządu i partii politycznych, parlamentarzyści, ludzie nauki i kultury oraz przedstawiciele środowisk kombatantów, którzy w niełatwej historii Polski walczyli o wolność i suwerenność Ojczyzny.

Msza Święta dziękczynna rozpoczęła się procesjonalnym wejściem biskupów i kapłanów koncelebrujących Eucharystię pod przewodnictwem Nuncjusza Apostolskiego w Polsce  abp. Salvatore Pennacchio. Współcelebrują ją między innymi:  arcybiskup metropolita warszawski kardynał Kazimierz Nycz, przewodniczący Konferencji Episkopatu arcybiskup metropolita poznański Stanisław Gądecki, biskup polowy Wojska Polskiego Józef Guzdek.

Procesji towarzyszył śpiew Bogurodzicy.

 

 

 

Do Świątyni wkroczył poczet Sztandarowy Wojska Polskiego. Chór Reprezentacyjny WP wraz z wiernymi wypełniającymi po brzegi wnętrze Wotum Narodu oraz duchownymi koncelebrującymi liturgię odśpiewał Hymn Narodowy.

Po rozpoczęciu Eucharystii kardynał Kazimierz Nycz odczytał list Ojca Świętego Franciszka napisany na 100. rocznicę odzyskania niepodległości a skierowany do przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. Ojciec Święty wspomniał historię Polski i zapewnił o swej modlitwie za Polskę i wszystkich Polaków. Polecił nasz kraj opiece Matki Bożej i łasce Opatrzności.

Narodowe Święto Niepodległości 2018 List Papieża Franciszka

Homilię wygłosił przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp metropolita poznański Stanisław Gądecki. Wspominał organizatorów polskiej drogi do wolności, twórców kultury, duchowieństwo i wszystkich, którzy poświęcili swe życie walce o wolność. “W setną rocznicę odzyskania niepodległości najpierw oddajemy cześć polskiemu domowi czasu zaborów, jego staraniom na rzecz podtrzymania miłości do ojczyzny” – powiedział abp Gądecki. Nawiązując do czytań liturgicznych mówił o konieczności respektowania prawa miłości, którego praktykowanie przerwie zaklęte koło zła.  Przywołał w tym kontekście słowa abp. metropolity warszawskiego z czasów przed Powstaniem Styczniowym, świętego Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. Przestrzegał, że odzyskanej wolności nie uchroni się, jeżeli na czele każdej sfery życia nie staną ludzie prawego sumienia.  Troską Kościoła jest budowanie tkanki moralnej całego narodu. Przestrzegł, że społeczeństwo, które traci pamięć o historii jest podatne na ideologiczną manipulację i traci swoją tożsamość. Przywołał słowa świętego Jana Pawła II o obowiązku troski o kulturę i nauki. Przestrzegł przed pokusą instrumentalizacji Kościoła i państwa.

Po homilii Prezydent Rzeczypospolitej zapalił Świece Niepodległości.
Następnie arcybiskup metropolita warszawski kardynał Kazimierz Nycz wspólnie z wiernymi odczytał Akt Dziękczynienia i Zawierzenia przygotowany na dzień 100-lecia odzyskania niepodległości.

Eucharystię zakończyło odśpiewanie pieśni „Boże coś Polskę”. Następnie procesja wraz z najważniejszymi w państwie przeszła pod aleję Ojców Niepodległości utworzoną przy Świątyni Opatrzności Bożej. Tam odbyło się uroczyste nadanie imion siedmiu dębom, których sadzonki wyhodowane  przez polskich leśników pobłogosławił Ojciec Święty Franciszek.

Prezydent Rzeczypospolitej nadał imię dębowi Józefa Piłsudskiego,marszałek Sejmu – dębowi Ignacego Daszyńskiego, marszałek Senatu – dębowi Wojciecha Korfantego, premier – dębowi Wincentego Witosa,  prezes Stowarzyszenia Wspólnota Polska – dębowi Ignacego Paderewskiego,  prezes IPN – dębowi Romana Dmowskiego, a abp. Gądecki (w zastępstwie prymasa Polaka) – dębowi kardynała Aleksandra Kakowskiego.

Bezpośrednio po tej uroczystości kolumna samochodów kancelarii prezydenta i innych gości odjechała, spiesząc na kolejne uroczystości państwowe związane ze stuleciem odzyskania niepodległości.

O godzinie 12.00 rozpoczęła się kolejna Msza Święta dziękczynna na którą  przybyli Darczyńcy z całej Polski, a także szafarze Eucharystii z archidiecezji warszawskiej. Koncelebrował ją wspólnie z księdzem prałatem Tadeuszem Aleksandrowiczem, kustoszem Sanktuarium Opatrzności Bożej  i innymi kapłanami sufragan archidiecezji warszawskiej ksiądz biskup Michał Janocha.

Oprawę muzyczną zapewnił Zespół Wokalno-Instrumentalny przy parafii Opatrzności Bożej pod dyrekcją Jacka Jackowskiego.
Także ta Eucharystia poprzedzona została odśpiewaniem w całości Mazurka Dąbrowskiego.

 

W homilii ksiądz biskup Janocha nawiązując do poezji Cypriana Kamila Norwida mówił o wolności zewnętrznej i wolności wewnętrznej. Przypomniał historię Polski od 966 roku koncentrując się na okresie, w którym powstała idea wybudowania Świątyni, jako Wotum Narodu. Dziękował darczyńcom za ich ofiary duchowe – modlitwę – i finansowe, którymi przyczynili się do powstania Świątyni Opatrzności Bożej.

Odmówiono Akt Dziękczynienia za niepodległość Polski.

Liczni Darczyńcy zwiedzali Panteon Wielkich Polaków, rodziny z dziećmi udawały się do Teatru XXI wieku, udawali się do punktów informacyjnych po pamiątki i dewocjonalia związane ze Świątynią. Dużym zainteresowaniem wychodzących z liturgii cieszyła się stojąca przed Świątynią Warszawa M 20, replika samochodu, którym w latach 60. ubiegłego wieku jeździł biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, młody Karol Wojtyła… Samochód został odrestaurowany dzięki staraniom Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego.

Wielu wiernych pozostało lub powróciło do Świątyni na wydarzenie muzyczne: o godzinie 17.00, rozpoczynała się światowa prapremiera oratorium Missa solemnis, dzieła skomponowanego przez Pawła Muzykę specjalnie na stulecie niepodległości.

 

Choć tego wyjątkowego dnia w Warszawie było bardzo wiele wydarzeń artystycznych szczelnie wypełnione wnętrze Świątyni Opatrzności Bożej zaprzeczyło powtarzanej uparcie tezie o braku zainteresowania muzyką poważną, zwłaszcza współczesną.
Msza dziękczynna została napisana na orkiestrę symfoniczną, chór mieszany i  solistów. Dostojny, a zarazem pełen mocy i dynamiki utwór wykonywali: orkiestra Sinfonia viva, Chór Filharmonii Narodowej, oraz znakomici soliści  – Katarzyna Oleś Blacha, Anna Radziejewska, Andrzej Lampert, Robert Gierlach i Ryszard Cieśla.

Dyrygował Tomasz Tokarczyk.

 

 

 

Sponsorem koncertu była Fundacja KGHM.

Wspaniałą wizualizację zawdzięczamy Jagnie Matuszewskiej. Znakomicie przyjęte przez słuchaczy oratorium jest w istocie – jak napisał we wstępie do programu ksiądz kardynał Kazimierz Nycz  “zapisaną na partyturze modlitwą kompozytorów i wykonawców tego wspaniałego dzieła,  które wchodzi dziś na trwale do kanonu polskiej muzyki religijnej.”

Po koncercie wszyscy zgromadzeni (z towarzyszeniem orkiestry i chóru) oraz pod przewodem występujących uprzednio solistów śpiewali wzruszające polskie pieśni patriotyczne i religijne, kończąc pełną a mało powszechnie znaną modlitwą “Boże coś Polskę.” To było bardzo wzruszające i dające poczucie narodowej wspólnoty przeżycie.

Dziękując słuchaczom producent koncertu, a jednocześnie wspaniały bas, Przemysław Firek powiedział, że w Świątynia zabrzmiał liczący 2500 wykonawców CHÓR NARODOWY.

 

Ostatnim akordem Narodowego Święta Niepodległości w Świątyni Opatrzności Bożej była adoracja w Kaplicy Najświętszego Sakramentu i wieczorne odmówienie Aktu Dziękczynienia i Zawierzenia.